Op jonge leeftijd hielp ik mens en al met hun computerproblemen. Ik vond het leuk om tot in detail uit te zoeken waar het probleem zat en hoe ik dit zo effectief mogelijk kon oplossen. Als ik de fout niet zo 1, 2, 3 kon vinden, bleef ik net zolang zoeken totdat ik wist hoe ik het probleem kon verhelpen. Waar andere mensen het al lang opgegeven zouden hebben, bleef ik zoeken. Deze nieuwsgierigheid is in de loop der jaren altijd gebleven.
Na het afronden van de havo had ik een weloverwogen keus gemaakt om Toegepaste Psychologie te studeren. De beweegredenen en het gedrag van de mens sprak mij enorm aan. Zodoende begon ik met mijn vierjarige opleiding. Gaandeweg mijn studie merkte ik dat ik de stof onwijs interessant vond, maar ik miste de uitdaging. Ik zei zelf altijd: “Ik wil iets kunnen waar andere mensen niks van begrijpen”. Mensen kunnen dan denken aan een beroep als arts of architect, maar ik dacht aan IT.
Het is nogal een switch, want ik heb mijn kennis over het menselijk brein ingeruild voor een computerbrein. Spoileralert: het menselijk brein is een stuk ingewikkelder dan het computerbrein. Een computer luistert namelijk precies naar wat je doet terwijl mensen dat niet altijd doen.